Η ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας (ωχροπάθεια) είναι μία νόσος που προσβάλει το κέντρο της όρασης. Πρόκειται για προοδευτική έκπτωση της λειτουργίας κάποιων κυττάρων, τα οποία απαρτίζουν το μελάγχρουν επιθήλιο, και είναι υπεύθυνα για την προστασία και θρέψη των κυττάρων που είναι απαραίτητα για την όραση (φωτοϋποδοχείς) στην ωχρά κηλίδα. Επίσης, μπορεί να παρατηρούνται παθολογικά αυξημένες εναποθέσεις προϊόντων μεταβολισμού, που επιδεινώνουν τη δυσπραγία των κυττάρων της όρασης.
Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα τη σταδιακή μείωση της κεντρικής όρασης, για την οποία είναι υπεύθυνη η ωχρά κηλίδα. Η πλειονότητα των ασθενών, περίπου το 95%, έχουν την ξηρή μορφή της νόσου. Ένα μικρό ποσοστό μεταπίπτει στην υγρή μορφή, κατά την οποία δημιουργούνται παθολογικά αγγεία, τα οποία αιμορραγούν/χάνουν σταδιακά υγρό. Αυτό οδηγεί σε πιο απότομη έκπτωση της όρασης. Είναι σημαντικό ασθενείς που γνωρίζουν πως έχουν ωχροπάθεια, να ελέγχουν κάθε μάτι τακτικά για οποιοδήποτε καινούριο σύμπτωμα απότομης παραμόρφωσης των εικόνων, «στράβωμα» ευθέων γραμμών ή πτώση της όρασης. Θεραπεία με ενέσεις στο μάτι (ενδοϋαλοειδικές εγχύσεις) αντιαγγειογενετικών παραγόντων (αντι-VEGF) ενδείκνυνται μόνο στην υγρή μορφή της νόσου και στοχεύουν στην υποστροφή των παθολογικών αγγείων και την αποτροπή σοβαρής ουλοποίησης, που δημιουργεί έντονη μη αναστρέψιμη έκπτωση της όρασης.
Η παρακολούθηση της κατάστασης της ωχράς κηλίδας γίνεται με μηχάνημα οπτικής τομογραφίας συνοχής (oct). Αυτό βοηθάει σε πολύ σημαντικό βαθμό τον οφθαλμίατρο, ο οποίος, συνεκτιμώντας την κλινική εικόνα του ασθενούς και την πορεία εξέλιξης της νόσου αποφασίζει για τη χορήγηση ή μη της θεραπείας. Περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να βρείτε στις φωτογραφίες.